Fiskihrellir bloggar

Fyrir allmörgum árum vorum við Siggi Þráinn á leið austur Flóaveg. Þá mælir hann allt í einu: Afi, túir þú á guð. Mér varð lítið úr svörum og þá varð lambakónginum að orði: Ég trúi ekki á guð en ég trúi á geimverur. Sennilega er hálfur annar áratugur síðan þessi orð voru sögð. Kannski muna einhverjir eftir pistlinum um kveikjarann sem hvarf. Þar komu geimverur mjög við sögu. Þegar Zippóinn kom í leitirnar í fóðrinu á úlpunni þá fór ég aftur að efast um tilveru geimveranna. En nú er ég ekki í nokkrum vafa og koma blessuð eldfærin aftur við sögu. Dag einn í síðustu viku þegar ég var á leið útúr húsi snemma morguns, stakk ég vindlapakkanum og Zippóinum í hægri hliðarvasann á úlpunni. Samkvæmt venju.Hélt mína leið og fylgdist með morgunsauðunum. Þar kom að ég fann til löngunar í þessa vindlategund sem ég hef svælt í 38 ár. Kannski er nú iðja sú engum til fyrirmyndar. Vindlarnir voru í vasanum en eldfærið í stálhylkinu var horfið. Þegar heim kom hófust miklar þreifingar. Járnið hlyti að vera í fóðrinu. En ég varð fyrir vonbrigðum. Þessi yndisgripur var gjörsamlega uppgufaður. Nú er ég sannfærður um að ósýnileg geimvera sat fyrir mér við útidyrnar og laumaðist í vasa minn án þess ég yrði þess var. Smeygði sér svo hlakkandi frá, stolt yfir þessu óþverrabragði. Það getur engin önnur skýring verði á hvarfi kveikjarans. Bara alls engin.Nú sit ég eftir með sárt ennið og velti fyrir mér dulargátum tilverunnar. Þessi missir kemur sér afar illa í kreppunni. Einkum og sérílagi fyrir skaðasára menn eins og mig. Ég skora hér með á þennan alíens að skila þessum dýrgrip ekki seinna en strax. Sálarlíf mitt hefur beðið hnekki og ég get vart á heilum mér tekið. Finnst þetta verulega andstyggilegur verknaður. Nú verð ég að notast við sálarlausan plastkveikjara. Get ekki vegið volgt stálið í hendi mér né dedúað við við að hella bensíni í púðann. Kannski hefur þessi geimveruskratti verið í útrás. Eins og glæpahyskið sem stal margfaldri þjóðarframleiðslunni. Ég er vonlítill um að sjá Zippóinn minn aftur. Shitbara.

Nú er 8 stiga gaddur. Glampandi sól og nokkur vindur og nauðsyn að klæða sig vel utanhúss. Græna þruman í tjöruþvotti eftir of margar ferðir til höfuðstaðarins. Ég bara varð að fórna aurum í þessi þrif. Saltið og tjaran eiga alls ekki heima á svona gullvagni. Kimi er nýrisinn úr dyngju sinni. Bætti á sig mat í eldhúsinu og er nú sofnaður að nýju í gamla tágastólnum. Samvera okkar góð sem fyrr og báðum kær. Bestu kveðjur frá okkur rauðliðum, ykkar Hösmagi.