Fiskihrellir bloggar

Það nú aðeins meira en dögg á jörðu í morgunsárið.Slagveður og mig langaði mest til að kúra lengur undir sænginni heima. Svo er ég orðinn svo kræsinn á kaffi að Merild kaffið sem boðið er uppá hér á kontórnum verð ég að hálfneyða mig til að drekka. Enda drekk ég bara Morgundöggina góðu heima. Við kisi vorum nú á fótum á nokkuð guðlegum tíma í morgun. Ég opnaði gluggann en kisi kom fljótlega á öðru hundraðinu og faldi sig undir rúmi.Ég hafði nú grun um ástæðuna. Fyrir utan gluggann var þjófurinn mættur aftur. Þessi ofbeldissinnaði sem áður hefur komið við sögu hér. Við horfðumst í augu og mér datt í hug barnagæla Davíðs Stefánssonar: Sofðu nú svínið þitt, svartur í augum, farðu í fúlan pytt, fullan af draugum.Ég hvæsti og skipaði þessum óvelkomna gesti á brott. Sem hann gerði með semingi. Síðan lokaði ég glugganum aftur. Hvort eð er lítið gaman fyrir Kimi utandyra í þessu veðri. Næsta ráð mitt verður líklega að koma upp fjarstýrði vatnsdælu til fæla kauða í burtu. Kannski svolítið snúið en ég kann ekki að meta framferði þessa kvikindis sem stelur mat og leggur sig í líma við að misþyrma besta vini mínum. Hann dormar nú örugglega í mjúku fleti heimafyrir.

Hér er enn með rólegra móti þó ekki sé það nú ördeyða. Ég að mestu einn að störfum. Símavörðurinn í fríi og forstjórinn droppar hér við annað slagið. Vona að allt fari á fullan skrið eftir að síðasti sveinstaulinn hverfur aftur til fjalla.Það hefur nú verið venjan undanfarin ár og ég vona að það verði í sömu veru nú. Við Kimi sendum bestu kveðjur úr roki og rigningu, ykkar Hösmagi.