Fiskihrellir bloggar

Staðviðrið heldur áfram. Miðvikudagur og lífið gengur sinn gang eins og Steinn orðaði það. Í gærkvöldi hafði veiðst 121 lax úr Ölfusá hér á Selfossi. Nokkrir ágætir sjóbirtingar að auki. Það eru líka göfugir fiskar. Veiðimenn eru sáttir. Hörmungarveiði víða á landinu. Ef veður breytist skyndilega og fer að rigna verður mikil laxaveisla víða um land. Það mun þó litlu breyta fyrir okkur hér. Þó Ölfusá sé nú verulega vatnsminni en á venjulegu sumri er rennsli hennar stöðugt og gott. Undirritaður á 2 veiðidaga eftir. Þeir eru um næstu helgi. Ég er þegar nokkuð sáttur við afla sumarsins en lengi getur maður á sig blómum bætt. Einhvernveginn verð ég að galdra fram ánamaðka. Reyndar skollin á skúr rétt í þessum töluðum orðum. Aldrei að vita nema hægt verði að kíkja út um lágnættið. Hitti skáldið mitt og Helgu sem snöggvast. Þau voru að koma úr Suðursveit og með þeim var kötturinn Loki. Orðinn virðulegt gamalketti, 14-eða 15 ára. Hrikalegur hlunkur og mjög vandur að virðingu sinni. Líklega sannur hefðarköttur. Rólegt yfir öllu í dag. Komst þó á Stokkseyri fyrir hádegið og skrepp uppí Grímsnes á eftir. Áforma tiltektir heimafyrir í kvöld. Það er nú heldur lítið lið í kisa mínum við þá iðju. En einhvernveginn hverfur ekki ryk og skítur af sjálfu sér. Eins og ég hef sagt áður þarf ég að magna mig uppí í sérstakt hugarástand fyrir störf af þessum toga. Svíf svo á skýjum að verkum loknum. Gott að virða óhroðann aðeins fyrir sér úr hægindastólnum. Svo er bara að rjúka til og djöflast eins og vitlaus maður. Og ef ekki tekst að magna sig upp á eftir þá er bara að slaka á og sofa í drullunni í nótt. I morgen er det atter dag. Þannig gengur þetta nú á heimili gamals karls sem býr einn með ketti sínum. Og Kimi lætur sér fátt um finnast. Ánægður með tilveruna, mat sinn og veiðilendurnar. Úff. Bestu kveðjur að sinni, ykkar Hösmagi.